Homo- en lesbo-uitvaartondernemers varen mee op de Canal Parade tijdens Amsterdamse Gaypride

Eerst maar eens dood… Veel mensen denken of zeggen dat, als je ze vraagt hoe hun uitvaart is geregeld. Maar iedereen gaat dood en iedereen heeft een omgeving waarin zijn of haar dood wordt mee beleefd.



Eerst maar eens dood… Gewone mensen gaan dood, maar ook ongewone, homo’s en lesbo’s, hoewel die net zo gewoon dood gaan als anderen. Misschien is hun verhouding tot hun familie wat anders, misschien zijn vrienden en vriendinnen voor deze categorie veel belangrijker. Dat zou ook van belang
kunnen zijn bij het afscheid: wie staat het dichtst bij, en wie verder af, en wie heeft nooit geweten dat de overledene zijn/haar leven heeft geleefd met een vriend of een vriendin.

Eerst maar eens dood… En wat dan? Janhenk Zielhuis, die zelf in Amsterdam Zielhuis Uitvaart leidt, is initiatiefnemer van Rozeuitvaart.nl: "Ook in een periode van emancipatie en openheid blijven er vragen te over. Hoe moet het als je vriend of vriendin overlijdt, moet de familie altijd voor de uitvaart zorgen, moeten niet eerder intieme vrienden van de laatste tocht een gepast afscheid maken? Rouwkaarten met niet alleen familie maar ook vrienden erop? Bloemen na afloop op het Homomonument? Op alle vragen en wensen kan een antwoord worden gegeven, dat past bij de wensen van de overledene en de nabestaanden. Rozeuitvaart.nl overlegt en denkt mee en is in dit opzicht vaak vindingrijker dan de reguliere uitvaartsector."

Eerst maar eens dood… Maar alles kan al veel eerder worden uitgedacht en overlegt. Alleengaande homo’s en lesbo’s kunnen al bij leven regelen wie ze met hun uitvaart willen belasten. Dat kan – in overleg met eventuele erfgenamen – een goede vriend zijn of een broer of een notaris. Iemand die je vertrouwt en zorgt dat “alles goed komt”. De website van Rozeuitvaart.nl geeft informatie over hoe je
jezelf op je afscheid kunt voorbereiden.

Eerst maar eens dood… Of kan een voorproefje ook? Kennis maken met Rozeuitvaart.nl (ook in zwart …) kan op twee belangrijke manifestaties. Op zaterdag 1 augustus is er de Canal Parade (Prinsengracht, Amsterdam). In de veelkleurige stoet van boten vaart ook de rouwboot van Rozeuitvaart.nl mee, bemensd door medewerkers van Rozeuitvaart.nl. Verder manifesteert Rozeuitvaart.nl zich op zondag 2 augustus op de Informatiemarkt
(Stoperaplein, Amsterdam) met een roze rouwauto.

Eerst maar eens dood… Maar wie liever nog even wil wachten met zijn of haar uitvaart, kan beter eerst naar de mogelijkheden vragen die Rozeuitvaart.nl biedt. Rozeuitvaart.nl, de informatiewebsite over uitvaarten voor homo`s en lesbo`s. Rozeuitvaart.nl, een netwerk van uitvaartbegeleiders en -sters, die er
zich alles aan gelegen laten liggen de laatste gang uniek en persoonlijk te maken voor de overledene en de overblijvers.

Inlichtingen: www.rozeuitvaart.nl

Ook: info@rozeuitvaart.nl - Tweede Oosterparkstraat 160 - 1092 BS Amsterdam – Tel. 020 - 771 29 97



Vijf voorbeelden van `roze uitvaart`:

· "In mijn jonge jaren liep je er niet mee te koop dat je lesbisch bent, nog steeds niet. Ik leef wat dat betreft een beetje in twee werelden. Die van mijn familie, waar alles gaat zoals het hoort. En de wereld van mijn vrienden en vriendinnen. Ik heb mijn beste vriend Joop al verteld hoe het geregeld mag worden als ik dood ben. Laat mijn familie de uitvaart maar organiseren. Die zullen dat beslist heel fatsoenlijk doen. Joop organiseert een apart afscheid, eentje waar plek is
voor al mijn vrienden en vriendinnen. Ik denk dat die gezelliger wordt…"
Ank, 84 jaar

· "Onlangs is m`n vader overleden. Hij is in mijn atelier opgebaard geweest. Veel vrouwen om hem heen, dat was zijn wereld. Die van mij trouwens ook. Ik heb bewust gekozen voor een lesbisch onderneemster. Zeker op zo`n kwetsbaar moment vond ik het fijn om te kunnen overleggen met iemand die gevoelsmatig dicht bij staat, iemand voor wie mijn leefstijl gesneden koek is."
Hansje, 42 jaar

· "Toen Frank overleed was het voor ons meteen duidelijk dat hij in zijn leren harnas begraven zou moeten worden. Dat was zijn favoriete outfit, daar voelde hij zich het meest vrij in. We hebben het hem onder z`n nette pak aangetrokken. Niemand heeft er iets van gezien."
Toon, 56 jaar

· "Na de crematie hebben we de bloemen op het Homomonument gelegd. We zouden dat met de intieme vrienden doen, maar uiteindelijk ging zelfs zijn moeder mee. Nadat we de bloemen hadden gerangschikt zijn we daar nog even met elkaar blijven staan, in stilte. Ik vond het zo`n prachtig eerbetoon."
Francine, 55 jaar

· "Een tijdje geleden meldde zich een 85-jarige homoseksuele man bij me. Hij had twee jaar daarvoor zijn vriend verloren. De twee hadden weliswaar meer dan 40 jaar samengewoond, maar waren zich naar de buitenwereld toe altijd als `huisgenoten` blijven presenteren. `We vonden het nooit zo nodig om uit de kast te komen`.
Toen partner overleden was en de uitvaartverzorger langskwam om de uitvaart te bespreken, dorstte vriend zich – kwetsbaar als hij zich op dat moment voelde – slechts als ‘huisvriend’ voor te stellen. De zuster van de overledene was ook aanwezig. De uitvaartverzorger pikte niet op dat het hier om een homoseksuele relatie ging en richtte zich in de bespreking bijna exclusief op de zuster van de overledene. Zus bracht om eigen redenen de homoseksuele relatie van haar broer ook niet ter sprake. Uiteindelijk prijkte op de rouwkaart de naam van de zus boven
die van de vriend (`huisgenoot`). De overleden man kreeg een keurige begrafenis, maar partner had zichzelf nauwelijks in het afscheid herkend. Na verloop van tijd kreeg hij slaapproblemen. Hij lag dan wakker met schuldgevoelens over dat hij zijn vriend verloochend had."
Rudolf (rouwtherapeut), 42 jaar

terug naar overzicht