Ze zijn van de generatie die niet graag spreekt over de dood. ‘Je moet het noodlot niet verzoeken’. De confrontatie van de dood is voor hen al erg genoeg. Met hoge frequentie bezoeken ze het crematorium. Om vrienden weg te brengen. Dierbare leeftijdgenoten. In een spagaat tussen begrip en respect heb ik ook moeite met deze ‘doodse stilte’, want ik zou ze graag vragen: “Pap, mam, vertel me wat ik moet doen als jullie…”
Lees verder...